Omstreeks kwart na vijf deze ochtend begon mijn wekker irritant te jengelen. Ik kwam als het ware even van een andere planeet en moest even tot mijn positieven komen.
De atleten van de Paralympics werden op het BOIC verwacht voor de grote ochtendshow van Qmusic.
Cathy was mijn lieve chauffeur die me naar the place to be wilde brengen op deze toch wel heel vroege ochtend.
QMusic had een grote verassing voor ons, namelijk een immens grote taart om ons te feliciteren. Mannekes, lekker, lekker, eeeeeeeeeeeeeeeeech lekker!
Thuis komen ongelofelijk veel mensen me feliciteren buiten geraak ik geen meter verder of mensen spreken me aan, omhelzen me en beginnen soms spontaan te huilen wat erg pakkend is.
’s Avonds hoefde ik me geen zorgen te magen voor eten Bertrand en Eef pikten me op om bij hun thuis een hapje te eten, erna reden we naar de studio van radio MNM waar ik verwacht werd voor een radio programma. Ik had een leuk interview met muziek tussenin. Telkens ik aan het woord was moest ik een koptelefoon op mijn oren zetten. In het begin was het wel raar om mijn eigen stem te horen. Na een tijd werd ik het gewoon en vond ik het zelfs leuk. Naar het einde van de uitzending werd ik iets te enthousiast en mijn vinger stak tussen de hoofdtelefoon. Zonder na te denken zei ik luid: “aaaaaaaaaaah, mijne vinger zit er tussen. Ja lap zeg, iedereen die op dat moment naar deze zender luisterde kon het horen. Achteraf wel grappig eigenlijk.
Zo sloot ik mijn drukke maar super leuke dag af.