Vrijdag 30 januari 2015

Ik heb me alweer door 2 rotte dagen geworsteld maar voelde me vandaag goed genoeg om na de kiné te gaan trainen. Ik denk dat ik enkele kilo’s kwijt ben aangezien ik zo vlot in mijn wheeler geraakte. Er was enorm veel wind en was het soms echt knokken tegen de wind in. Tijdens de afdalingen was het bij momenten schrikwekkend hoe ik door de wind soms opzij gezet werd.

Met een happy volcano face arriveerde ik weer in het hotel waar ik weer in mijn rolstoel geholpen werd.
Namiddag gaf ik zwemtraining aan 2 Duitse triatletes. Mijn tips hadden blijkbaar effect Sabine zei dat ze nog nooit eerder zulke snelle tijden zwom!

Dinsdag 26 januari 2015

Amai, ik heb een mega rotnacht achter de rug. Het was zo slecht dat plots de ambulance dienst aan mijn bed stond. het zuurstofgehalte in mijn bloed was gedaald naar 67, he was bij momenten zeer moeilijk om te ademen voor me wat heel beangstigend was. Plots stonden er al zes gele jassen binnen van de ambulance dienst in plaats van 3. Omdat ik niet mee wilde gaan naar het hospitaal kreeg ik op mijn kamer zuurstof toegediend en werd er medicatie intraveneus ingespoten. Andrea van de receptie bleef de hele nacht bij me wat me tot rust bracht.

Vanmorgen raapte ik al mijn moed bijeen om toch te gaan ontbijten ook al ging het alles behalve goed. Iedereen zag dat het niet ging en kreeg haast geen hap door mijn keel. Ik probeerde zoveel mogelijk mijn rust te nemen.

Zondag 25 januari 2015

Tot en met gisteren was het een stuk kouder dan normaal in Lanzarote. Kom we gaan nog niet klagen als we het weer in België zien maar toch en er was een hele stevige wind. Vandaag was er nog steeds veel wind maar de zon kwam er goed door en voelde het meteen véél warmer aan! Genoeg gerust dacht ik bij mezelf en liet mijn banden van de wheeler bij Papagayo bike vlak na het ontbijt oppompen om te gaan trainen. Ik maakte me klaar, liet Zenn achter in de receptie en vertrok. Het gaf een super gevoel het gevecht tegen de wind. Knokken zo hard je maar kan en bij verandering van richting gedreven worden door de wind en gewoon knallen tegen hoge snelheid, zalig! Als een muis klom ik mega langzaam al kreunend de berg op maar nam als een pijl in een boog al krijsend van spanning tegen 35km/u de berg af. Kicken gewoon! Met 8 km in de armen arriveerde ik weer in casa Sands Beach. Ik wilde nog meer maar besloot mijn schouder toch wat te sparen en nam heerlijk mijn rust in het zonnetje aan het 25m zwembad. Er is heel wat te zien. Triatleten die hun baantjes zwemmen maar ook mensen die een heus gevecht met het water aan het leveren zijn om voorruit te geraken. Grappig om zien soms.

Vanmiddag was het een heerlijke lunch samen met Tine in de Mai Tai in de zon. Mmmm ik geniet er nog van.
Later in de namiddag kreeg ik bezoek van vrienden die in het Nautilus hotel bij vriendin Leda verblijven. Rob ken ik al jaren van in Diest toen hij er nog woonde. Samen met nog andere 3 rollers was hij hier op vakantie. Ik vind het super dat ze dit ondernemen onder hun viertjes allemaal rolstoelgebruikers en 2 aangepaste wagens die ze huren. We kraakten een flesje cava en hadden een zeer gezellige babbel.
Na het avondmaal ging ik nog even naar de receptie. Daar stond ons Zenn voor de ultieme proef. Links van haar 3 katten en rechts papegaaien. Ik ben fier op mijn kleine pruts want ze bleef braaf bij me

Vrijdag 23 januari 2015

Ondertussen ben ik hier nog bekende Belgen tegen het lijf gerold triatleten Tine Deckers en Marino Vanhoenacker zijn hier ook op stage.

Vanmiddag had ik een afspraak bij kiné Juan Montero. Hij behandelde niet alleen mijn brandwonden maar manipuleerde ook mijn nek. Wat deed het verlossende knakje deugd!

Woensdag 21 januari 2015

Om 4.30u loopt de wekker af. Ik schrok erg want was toen nog erg ver in dromenland. De Ado assistent kwam me iets later helpen. Papa pikte me op en bracht me naar de luchthaven.

Het inchecken gebeurde vlot en dan was het wachten tot we op het vliegtuig mochten.
Met een raar busje werd ik samen met een andere rolstoelgebruiker met een raar busje dat omhoog kan naar het vliegtuig gevoerd dat deze keer erg ver stond!
Aan boord van het vliegtuig werden we zeer vriendelijk onthaald door het Thomas Cook personeel.
De deur met de trap voor de andere passagiers stond open en was zeer koud. Onmiddellijk werd me een warme tas koffie aangeboden wat deugd deed! Toen iedereen aan boord was en de veiligheidsvoorschriften gegeven waren konden weeindelijk vertrekken,….. Ja watten, niks ook. Er was iets mis met één van de motoren waardoor we niet konden vertrekken. Voor de reparatie was de deur geopend wat brrrrrrr koud was. Ik weet niet hoe het komt, maar het kon me eigenlijk niet veel schelen dat we vertraging hadden. Een dikke 2u later konden we uiteindelijk opstijgen richting het Lanzarots zonnetje. Tijdens de vlucht werden we in de watten gelegd door de cruw en na een tijdje viel ik in een diepe slaap. Toen ik weer wakker werd zag ik Zenn die op de stoel naast me zat liggen met haar smoeleke op de bil van de man die ernaast zat, wat een grappig zicht!
Nadat we geland waren in Lanzarote was het geduldig even wachten tot alle passagiers metbestemming Lanzarote uitgestapt waren en assistentie arriveerde. Al snel hadden we mijn bagage en zag ik de camionette van Sands Beach arriveren en was het als het ware instappen en wegwezen!
In Sands Beach werd ik zoals altijd even warm en met open armen onthaald!
In de hal zag ik nog 2 handbikes en een wheeler staan. Het Britse paralympische triatlon team is hier momenteel ook op stage.
Ik laadde mijn koffers uit in mijn stekje en nam mijn rust na een lange dag.

Dinsdag 20 januari 2015

Wat ben ik blij dat ik een tweede nacht gewoon door heb kunnen slapen na enkele mega rotte dagen en nachten! Vandaag was een erg drukke dag! Vanmorgen vertrok ik om 9u al richting uz Pellenberg waar ik 2 afspraken had. Onmiddellijk erna moest ik door naar Gasthuisberg waar ik een afspraak had om mijn geopereerde schouder te checken bij prof Nijs en onmiddellijk erna moest ik op neurochirurgie mijn pomp laten bijvullen. Alles liep enorm uit dat ik na 16u pas weer arriveerde en dan moest ik mijn koffer nog beginnen pakken voor Lanzarote. Effe hectisch dus!