Maand: juni 2016

Vandaag stond er enkel kracht training op het programma deze doe ik met halters, elastieken, power-plate en Compex
Op de middag werd ik op de bureau van het wit/geel kruis verwacht voor mijn wekelijkse baxter. Meestal is dit een moment waar ik van profiteer om te rusten en meestal val ik er ook in een diepe slaap wat deugd kan  doen! 4u later nadat de baxter was ingelopen werd ik verlost van de naald in mijn portacath katheter en pikte Peggy me op om rechtstreeks naar Cura in Bolderberg waar we van meter Lieve Bullens en Walter Callebaut  een privé droom concert kregen. Zo zalig! We lagen met ons tweetjes op een zachte mat en vanaf toen was het enkel maar genieten. Waaaw! Wat een zalig gevoel! Je voelt de trillingen van het geklop van de indiaanse trom gewoon door merg en been gaan net hetzelfde als met de klankschalen, het geluid van  andere instrumenten was net alsof je de golven van de zee hoorde of het geluid van regen druppels! Mega zalig! Iets wat je zeker eens moet uitproberen! Je kan deze zalige belevenis alleen of als koppel ervaren maar er is elke maand ook een groot droom concert met telkens een ander thema. Het geeft je een gevoel van rust en kan ook helpen met verwering van bepaalde dingen en zo. Ik heb eens een groeps concert beleefd toen ik het erg moeilijk had omwille Van mijn aandoening. Het was toen zo slecht dat ik soms vreesde voor mijn leven en barstte tijdens de sessie in tranen uit maar voelde me achteraf ook wel beter, het doet echt deugd om je hart te kunnen luchten. De edelsteenmassage is ook een van mijn lievelings dingen. Deze massage gaat zoveel dieper dan met de blote hand! Neem eens een kijkje op hun website wanneer je er meer over wil weten. www.lievebullens-feelgood.be.

Eigenlijk had ik mijn vorige afspraak op het brandwonden centrum gemist. Dat was de dag voor ik opgenomen werd in het ziekenhuis en door me zo slecht te voelen vergeten zeker. Gelukkig zijn ze in het brandwondencentrum vrij soepel en werd de datum snel verandert naar vandaag. Zoals altijd werd ik fijn onthaald door verpleging en de man, mijn dokter die de littekens beperkt hield door de goede operaties en perfecte verzorging achteraf. Het brandwondencentrum is een plaats waar ik graag terug keer ook al heb ik er vreselijk veel pijn geleden!
Vlak na de consultatie reden we rechtstreeks naar de piste in Kessello waar Mieke ons al aan het opwachten was voor mijn training. Ze was speciaal uit Deinze naar hier te komen om me te begeleiden tijdens mijn training. Zij zal zich op de Paralympische spelen in Rio ontfermen over alle atletiekers. We kunnen ons geen betere bondscoach inbeelden! Zo gemotiveerd en probeert zoveel mogelijk ervaring op te doen. Na de training was mijn pijpke wel uit! T was een pittige training!

Ondanks ik een goede nacht achter de rug heb, heb ik vandaag haast niets anders gedaan dan geslapen. Ik denk een beetje weerbots van het wakker liggen in het ziekenhuis, de rot slechte nacht zondag op maandag waar ik haast een uur sliep omwille van verschrikkelijke pijnen en denk dat ik de narcose van gisteren ook niet mag onderschatten. Het kan alleen maar deugd gedaan hebben! Voldoende rust behoort ook tot het trainingsschema! Vanavond werd ik uitgenodigd bij Bertrand en Eef en hun drie kleine schatjes. Sinds het eerste leerjaar in de gemeentelijke basisschool in Schaffen waren we onafscheidelijke vrienden en hebben we echte een prachtige jeugd gehad, nu 31 jaar later zijn we nog steeds goede kameraden  in goede en slechte tijden, nu samen met zijn vrouwtje Eef, zoontje Oliver dat in september voor het eerst naar school mag en vandaag maakte ik kennis met hun kersverse prachtige tweeling Marilou en Juliette. Zo lief  zo schattig! Kleine juliette viel in slaap met haar hoofdje op mijn schouder wat een fantastisch gevoel was! Alle herinneringen kwamen weer naar boven! Waar is de tijd heen dat ik de studierichting Kinderverzorging volgde en zoveel stages deed in kinderkribbe en bij onthaalmoeders, babysitten bij mensen kinderen leren zwemmen is altijd mijn langste leven geweest!
Na een leuke avond hoorde ik op de radio dat er weer zelfmoord aanvallen waren geweest in de grootste luchthaven van Istanbul. Waar gaat het toch naar toe! Ik krijg de krop in de keel en besef dat het abnormaal is, nergens is men nog veilig. Deze gebeurtenis ging weer door merg en been, waarom moeten er zoveel onschuldige mensen verwond of gedood worden. In ieder geval wil ik alle onschuldige slachtoffers en hun familie en vrienden veel sterkte wensen!

Man, man, ik heb een mega f….. Nacht achter de rug. De tranen liepen over mijn wangen van de pijn, mijn pyjama en lichaam waren door en door nat van het zweet en als dat dan nog niet genoeg was kreeg ik heel vaak spasmen op mijn middenrif waardoor ik haast niet kon ademen bij momenten echt akelig! Ik zweer het je! De Ado.Icarus assistent deed al het mogelijke om me het zo aangenaam mogelijk te maken en me suste als ik doodsbang was. Omstreeks 5u deze ochtend is een wit/geel kruis verpleegkundige me komen inspuiten met valium tegen de extreme pijnlijke spasmen en een verlossende spuit met morfine. Dankzij deze zware medicatie ben ik in de vroege ochtend in slaap gevallen. Lang slapen zat er echter niet in. Om 10u werd ik weer opgepikt om in UZ Gasthuisberg een kleine operatie aan de blaas te laten uitvoeren. Ik was zo moe dat ik in de wachtkamer al haast in slaap viel. Ik moest langer wachten dan gepland, maar de operatie is goed gelukt en kom ik weer voor een half jaartje weer terug toe! Toen ik weer goed wakker was mocht ik naar een kamertje en kwamen Anja en Zenn binnen gewandeld. Ik ben een echt luxe paard met zoveel liefhebbende mensen rondom mij! Patricia bracht me naar GHB en Anja loste haar af en bracht me weer naar huis, alle nog niet naar huis!! Er was een stuif uit party bij Casa Iberico het Spaanse restaurant dat me al jaar en dag sponsort. Telkens de dag voor ze in verlof gaan kookt Tim de kok alle restjes die nog in de Frigo op voor hun vrienden en vaste klanten die voor 1 dag enkel de drank moeten betalen. Fun gegarandeerd! Ik had best wel honger, ah ja, ik was al nuchter sinds gisteren avond en dan verwend worden met de overheerlijke tapas van Casa Iberico was zalig! Ik kreeg er al meteen de klop van de hamer en kon jammer genoeg niet heel lang blijven! Mijn lichaam gaf het grote sein GA SLAPEN!!!!! Zo gezegd zo gedaan!

Ik ben blij dat ik de race van gisteren goed verteerd heb en goed heb kunnen slapen! Ik voelde me goed en sterk om te vlammen op de 100m! Enkel de regen kon grote spelbreker zijn. Zoals gewoonlijk waren mijn super supporters Eddy en Liliane ons aan het opwachten en hielp me met het oppompen van de banden. Omdat er af en toe een regenbui boven het stadion warmden alle wheelers zich op in de garage in hun wheeler op de roller. Het verliep vlot en had er echt mega veel zin in! Toen we mochten plaats nemen op de piste voor de 100m voelde ik me sterker dan ooit en had ook een mooie snelle start. Maar……… Bij mijn derde slag viel mijn linker handschoen een beetje uit waardoor ik enkel in stilstaande positie mijn hand tussen de spaken uit kreeg en en spurtte ik zo snel als ik kon richting finish en wonder boven wonder haalde ik lieve Joyce die in klasse T34 flink aan het opkomen is net niet in en was ik zeer verwonderd om op mijn computertje op zulke korte afstand een maximum snelheid van 23.4km/u had was ik aan het balen en fier tegelijkertijd. Fier dat ik desondanks nog goed maakte en balen dat er een wereld record zeker had ingezeten! Maar nu weet ik dat ik er klaar voor ben en wie weet heb ik volgende week zondag 3 juli nog eens zo een super dag. We zullen wel zien! Desondanks lag mijn tijd in T52 klasse korter bij het wereld record van mijn categorie dan de tijd van Joyce haar categorie alhoewel ze steeds beter en beter begint te rijden! Een dame met pit waar we in de toekomst nog van gaan horen! Full time werken en topsport combineren en dan nog met een handicap, daar doe ik mijn petje voor af!

Ik ben blijkbaar toch niet zo goed hersteld dan dat ik verwacht had toen ik donderdagavond het ziekenhuis mocht verlaten. Gisteren heb ik de hele dag doorgebracht op de zetel. Ik voelde me moe en slap en draaide regelmatig weg. Ik verwacht dat ik dan net zoals in het ziekenhuis een bloeddruk val heb en dat brengt dat gevoel wel mee. Ik heb wel niet moeten braken maar langs de andere kant kreeg ik dan ook weer geen hap door de keel. Ik had er heel erg graag bij geweest gisteren avond bij de steenlegging voor een tehuis voor mindervalide mensen! Jef De Smedt (beter gekend als nonkel Jan uit familie) zou me komen oppikken samen met nog enkele personen van het hart team van de soap serie familie die verschillende goede doelen steunen. Mijn geest wilde super graag mee gaan maar mijn lichaam zei streng neen en was het ook beter dat ik de tijd om te rusten nam om vandaag op het BK in Brussel te kunnen staan.
Ik ben blij dat ik redelijk goed heb kunnen slapen ook al werd ik vaak wakker omwille van pijn en voelde ik me maar zwakjes liet ik de adl assistent mijn banden al helpen oppompen en stak ze al mijn materiaal in de wagen. Terwijl rustte ik nog wat op de zetel en voelde me echt moe en viel weer in slaap. Omstreeks 12u arriveerde Patricia om me naar het Koning Boudewijn stadion te brengen. Puur op karakter ging ik mee. Joyce was er al en zag een paar dames van het Nederlandse team zichzelf op de parking opwarmen. Het was voor de moment gelukkig wat droog toen ik mijn wheeler in baan 2 afstelde. Bij elke start van de 400m van de valide lopers beeldde ik me in alsof ik aan de start stond en klopte een keer of drie hard op mijn hoepels en bolde ik verder gewoon uit en deed enkele oefening en om me op te warmen. Door afwisselend linker en rechter arm te gebruiken en af en toe een kort   sprintje in
te zetten. En de spieren wat los te rijden. Nu dat ik over los rijden spreek bedenk ik me net iets wat ik haast vergat te zeggen!!!!  Ik sliep dan nog wel half maar ben deze morgen al om 7.30u belde er een goede ziel aan mijn deurbel! Het was Bart Lemmens, mijn goede sportmasseur die zijn job met heel veel passie uitoefent! Het deed deugd dat hij  mijn geblokkeerde spieren nog eens goed los masseerde voor de wedstrijd die ik vanmiddag moest rijden in het Koning Boudewijnstadion. Hij voelde ook al meteen waar de pijnlijke punten zaten en trachtte ze zo goed mogelijk los te maken. Voor de rest van de voormiddag rustte ik nog een beetje omdat ik me nog steeds niet op en top voel na mijn ziekenhuis opname.
Op de middag pikte Patricia me op en reden we samen naar het Boudewijnstadion waar ik zo een mooie herinnering aan heb van mijn deelname aan “de Memorial Van Damme!” Er stonden alweer heel wat Wielemie supporters paraat in Wielemie tenu om me aan te moedigen super!
We konden meteen op de piste opwarmen en de wheeler afstellen op de piste. Er waren heel wat atleten en mensen van Parantee aanwezig om hun steentje bij te dragen! De 400m race ging super goed en werd met een goede tijd van 1.10.27 Belgisch kampioene waar ik best wel fier op ben als je ziet wat voor een week ik achter de rug heb en voel me nog steeds niet op en top. Na de podium ceremonie bracht Patricia me veilig weer terug naar huis waar ik na een deugddoende douche terug goed mijn rust nam. Enkel vervelende vliegen kwamen regelmatig mijn rust verstoren en aan Zenn haar reacties bleef ook zij niet gespaard van het vervelende gezoem en gekriebel van die pootjes over je vel grrrr!