Man, man, ik heb een mega f….. Nacht achter de rug. De tranen liepen over mijn wangen van de pijn, mijn pyjama en lichaam waren door en door nat van het zweet en als dat dan nog niet genoeg was kreeg ik heel vaak spasmen op mijn middenrif waardoor ik haast niet kon ademen bij momenten echt akelig! Ik zweer het je! De Ado.Icarus assistent deed al het mogelijke om me het zo aangenaam mogelijk te maken en me suste als ik doodsbang was. Omstreeks 5u deze ochtend is een wit/geel kruis verpleegkundige me komen inspuiten met valium tegen de extreme pijnlijke spasmen en een verlossende spuit met morfine. Dankzij deze zware medicatie ben ik in de vroege ochtend in slaap gevallen. Lang slapen zat er echter niet in. Om 10u werd ik weer opgepikt om in UZ Gasthuisberg een kleine operatie aan de blaas te laten uitvoeren. Ik was zo moe dat ik in de wachtkamer al haast in slaap viel. Ik moest langer wachten dan gepland, maar de operatie is goed gelukt en kom ik weer voor een half jaartje weer terug toe! Toen ik weer goed wakker was mocht ik naar een kamertje en kwamen Anja en Zenn binnen gewandeld. Ik ben een echt luxe paard met zoveel liefhebbende mensen rondom mij! Patricia bracht me naar GHB en Anja loste haar af en bracht me weer naar huis, alle nog niet naar huis!! Er was een stuif uit party bij Casa Iberico het Spaanse restaurant dat me al jaar en dag sponsort. Telkens de dag voor ze in verlof gaan kookt Tim de kok alle restjes die nog in de Frigo op voor hun vrienden en vaste klanten die voor 1 dag enkel de drank moeten betalen. Fun gegarandeerd! Ik had best wel honger, ah ja, ik was al nuchter sinds gisteren avond en dan verwend worden met de overheerlijke tapas van Casa Iberico was zalig! Ik kreeg er al meteen de klop van de hamer en kon jammer genoeg niet heel lang blijven! Mijn lichaam gaf het grote sein GA SLAPEN!!!!! Zo gezegd zo gedaan!
10 mei 1979 – 22 oktober 2019