Man, man, man, ik he been verschrikkelijk rotte nacht achter de rug. Omwille van onmenselijke pijnen sliep ik hoop en al misschien een uurtje. Mijn buurvrouw kon er blijkbaar helemaal niet mee om. Telkens de nachtverpleegkundige kwam kijken of als ik een kreuntje liet begon ze te vloeken.
Deze morgen kreeg ze telefoon en maakte me uit aan de telefoon terwijl ik er naast lag en alles kon horen. Ja, leuk is anders!
Na mijn allerlaatste kiné behandeling pakte ik mijn laatste spulletjes in en nam afscheid van iedereen. In het ziekenhuis liggen is nooit leuk maar ik moet wel bekennen dat ik die lieve mensen om me heen zal missen!
Ik was dood moe van de slapeloze nacht, maar rusten zat er voorlopig niet in, ik moest immers mijn koffer nog inpakken voor mijn vertrek richting Lanzarote!
Toen alles gepakt en gezakt was kwam papa het alvast allemaal in de wagen zetten. Vanaf toen kon ik eindelijk beginnen te relaxen! Dat deed ik in Casa Iberico met een lekker dafalganneke (cava) als aperitief en om al in de mood te komen voor Lanzarote at ik een overheerlijke Paëlla!
Doodmoe kroop ik in mijn beddeke.