Man, man, man, ik heb vannacht amper 2 uurtjes geslapen. De slag van mijn val gisteren eist zijn tol. Ik voelde me dan ook alles behalve goed toen vanmorgen de wekker afliep. Tja, ik moest opstaan! Ik had immers een afspraak bij vrt voor een live opname van Radio2 programma “De madammen”. Een ander in mijn plaats zou zich lekker omdraaien en zeggen: “het lukt mij niet!” Maar zo steekt ons Mie niet in mekaar!
Ik hoopte me beter te voelen na een warme douche, maar geen effect. Cathy pikte me op en reden samen naar de Reyerslaan, ja we beginnen onze weg op den duur goed te kennen!
We werden fijn onthaald, ons Zenn voelde zich meteen thuis. Ik liet haar vrij en ze liep meteen door de sluis de studio in. De presentator die op dat moment nog binnen was schrok zich dood, zoooo grappig.
Het was al snel mijn beurt om de studio binnen te bollen. Hier in de studio hadden ze zelfs een elektronische studio stoel voor rollers, schitterend!
Ik kreeg een interview over Lanzarote met de 2 toffe madammen Cathérine Vandoorne en Ilse Van Hoecke
Na mijn interview ontmoette ik Guido Belcanto. Een hele lieve gevoelige man met het hart op de juiste plaats. Zijn gitaar leek een beetje op die van mijn van toen ik nog gitaar speelde. Het raakte me aangezien ik omwille van mijn verkrampte vingers zelf geen gitaar meer kan spelen. Ik vertelde Guido dat het eerste liedje dat ik kon spelen op de gitaar “Mr. Tambourine Man” van The Byrds was. Spontaan nam hij zijn gitaar in de hand en speelde dit lied voor me. Ik kreeg er de krop van in de keel!
Zo genoot ik ondanks de pijn van mijn dag!