Maandag 27 januari 2014

Man, man, ik heb vannacht geen oog dicht gedaan, spasmen, pijn en een tuutende baclofenpomp. Ik maakte me echt wel zorgen en beelde me het ergste al in dat ik een nieuwe pomp zou moeten laten inplanten, dus maakte ik alvast een koffertje dat ik meek on nemen. Het ergste vond ik nog dat Zenn niet mee op dit vliegtuig mocht tenzij we haar in de baggage ruimte zouden zetten. Geen haar op mijn lijf dat er aan denkt mijn kleine lieve meid daar te zetten! 7

Samen met Eric de receptionist werden we al reeds om half zes in de ochtend opgepikt door last minit en werden naar de luchthaven gebracht voor onze vlucht richting Gran Canaria. Ons Zenn mocht jammer genoeg niet mee op deze vlucht en liet ik haar met een heel klein hartje achter bij de 2 lieve Duitse dames die ik tijdens mijn vorige verblijf al had leren kennen.

Na een korte vlucht landden we in Gran Canaria date r toch wel heel anders uitziet dan Lanzarote. Kleurrijke huisjes en en veel groener landschap.

Met de taxi werden we naar het hospitaal gebracht wat wel een doolhof leek. Gelukkig waren er mensen die ons meteen de weg wezen.

We werden zelfs al verwacht op de afdeling gespecialiseerd in baclofenpompen en pijn problematiek. Het was een echt warm fijn onthaal! Deassistent van de dokter controleerde meteen mijn pomp met het bijhorende computertje dat de dokters hebben en zag meteen dat er een storing op zat waarschijnlijk opgelopen met door één of andere detector op de vlieghaven te bollen. Grrrrr! Ze stelde het bij en ik moest gedurende 2 uur in het cafeteria wachten om opnieuw na te kijken of dit degelijk de oorzaak was.

Hierna mochten we weer huiswaarts Casa Sands Beach keren, oef, eind goed al goed!

We namen de taxi richting vlieghaven in de hoop een vlucht vroeger te kunnen vertrekken dan dat we geboekt hadden maar dat lukte jammer genoeg niet meer.

Ook tijdens de terug vlucht waren de stuwardessen super vriendelijk op het vliegtuig.

In Casa Sands Beach werd ik weer zeer warm onthaald en was iedereen super benieuwd naar wat er allemaal gezegd en gebeurt was in Gran Canaria.

Wat het leukste van al was, was dat het gebieb van de pomp na een tijd verdween en alle stress van me weg viel. Na het avondmaal en ik alle doodbezorgde lieve mensen op de hoogte gebracht had kroop ik zalig mijn bedje in.

 

Zondag 26 januari 2014

Man, man, man, mijn pomp heeft de hele nacht gepiept en was er echt niet gerust in! Om het half uur schrok ik telkens door het alarm wakker. Om snel in Gran Canaria te geraken belde het hotel een ambulance die me naar spoed in Lanzarote brachten. Allé “spoed” is daar tussen hele grote aanhalingstekens. Het was op zijn Spaans. Vriendelijke verpleging maar zeer onvriendelijke dokters! Uiteindelijk werden we niets rijker met lege handen weer naar huis gestuurd en boekten we zelf een vlucht richting Gran Canaria.

 

Zaterdag 25 januari 2014

Om half drie vanmorgen liep mijn wekker af en was meteen klaar wakker! Mijn kledij had ik sinds gisteren al aan dus dat was al tijd uitgespaard. Ik keek alles nog eens snel na zodat ik niets zou vergeten.

Papa was zo lief om me zo vroeg in de ochtend om niet te zeggen nacht me richting luchthaven in Zaventem te brengen.

Mijn hele hebben en houden werd op de band gezet en vanaf toen ging het er heel relax aan toe voor mij. Aan boord van het Thomas Cook vliegtuig was ere en oude bekende steward aan het werk. Wat leuk om hem na al die tijd weer te zien! Het was een zeer aangename vlucht. De assistentie in Lanzarote luchthaven was een andere zaak. 1 Assistent voor 2 personen is niet echt een goed idee, wat een gesukkel jongens toch!

In het Sands Beach resort werd ik weer zeer warm onthaald, zalig gewoon! Ik kreeg een bungalow aangewezen aan het grote trainingszwembad. Heerlijk om de atleten baantjes te zien trekken!

Mijn baclofenpomp is in alarm gegaan. Het is best wel akelig als er iets in je buik loopt te piepen! Ik ben er niet gerust in moet ik eerlijk bekennen!

 

Vrijdag 24 januari 2014

Oh boy wat een drukke dag zo voor mijn vertrek richting Lanzarote! Ik had nog heel wat inpak werk om zo vroeg in de ochtend morgen naar de zon te vertrekken!

Mijn training heb ik door alle drukte moeten annuleren.

We hebben alvast al mijn bagage in de wagen gezet om vannacht geen tijd te verliezen.Inpakken studio

 

Dinsdag 21 januari 2014

Ik heb een weekend achter de rug dat ik liefst zo snel mogelijk wil vergeten. Zaterdag nacht lag ik tot na 5u in de ochtend wakker van de pijn, maar echt helse pijnen! In Lanzarote had ik 3 rotte dagen op 3 weken tijd, als ik hier 3 dagen achter mekaar goed ben mag ik al van geluk spreken!

Vandaag ging het gelukkig weer beter en kon ik genieten en afzien tegelijkertijd tijdens mijn training van coach Rudi en Jo. Het is altijd leuk supporters langs de zijlijn te hebben! Niet alleen Steven van Parantee en mijn lieve ex buurvrouw van in het ziekenhuis waren er maar ook maatje Johan Boskamp en zijn kameraad Jos!

Luc van Loek pictures was ook aanwezig en leefde zich weer volledig uit met zijn fototoestel met dit als prachtig resultaat:

1

 

Donderdag 16 januari 2014

Vannacht ben ik weer door een heuse hel gegaan omwille van pijn. De hele dag door kreunde ik het uit van de pijn, niet normaal! Haast al mijn geplande afspraken belde ik af. Wat ben ik toch een gelukzak dat de mensen van het wit/gele kruis me komen helpen als het wat slechter met me gaat. Ik moet eerlijk toegeven dat het in het begin moeilijk voor me was om deze hulp te aanvaarden maar ben nu echt wel blij dat ze er zijn!

Ik snak naar de Lanzarotse warme zonnestralen waar ik merkwaardig veel minder slechte dagen heb!