Man, man, ik heb vannacht geen oog dicht gedaan, spasmen, pijn en een tuutende baclofenpomp. Ik maakte me echt wel zorgen en beelde me het ergste al in dat ik een nieuwe pomp zou moeten laten inplanten, dus maakte ik alvast een koffertje dat ik meek on nemen. Het ergste vond ik nog dat Zenn niet mee op dit vliegtuig mocht tenzij we haar in de baggage ruimte zouden zetten. Geen haar op mijn lijf dat er aan denkt mijn kleine lieve meid daar te zetten! 7
Samen met Eric de receptionist werden we al reeds om half zes in de ochtend opgepikt door last minit en werden naar de luchthaven gebracht voor onze vlucht richting Gran Canaria. Ons Zenn mocht jammer genoeg niet mee op deze vlucht en liet ik haar met een heel klein hartje achter bij de 2 lieve Duitse dames die ik tijdens mijn vorige verblijf al had leren kennen.
Na een korte vlucht landden we in Gran Canaria date r toch wel heel anders uitziet dan Lanzarote. Kleurrijke huisjes en en veel groener landschap.
Met de taxi werden we naar het hospitaal gebracht wat wel een doolhof leek. Gelukkig waren er mensen die ons meteen de weg wezen.
We werden zelfs al verwacht op de afdeling gespecialiseerd in baclofenpompen en pijn problematiek. Het was een echt warm fijn onthaal! Deassistent van de dokter controleerde meteen mijn pomp met het bijhorende computertje dat de dokters hebben en zag meteen dat er een storing op zat waarschijnlijk opgelopen met door één of andere detector op de vlieghaven te bollen. Grrrrr! Ze stelde het bij en ik moest gedurende 2 uur in het cafeteria wachten om opnieuw na te kijken of dit degelijk de oorzaak was.
Hierna mochten we weer huiswaarts Casa Sands Beach keren, oef, eind goed al goed!
We namen de taxi richting vlieghaven in de hoop een vlucht vroeger te kunnen vertrekken dan dat we geboekt hadden maar dat lukte jammer genoeg niet meer.
Ook tijdens de terug vlucht waren de stuwardessen super vriendelijk op het vliegtuig.
In Casa Sands Beach werd ik weer zeer warm onthaald en was iedereen super benieuwd naar wat er allemaal gezegd en gebeurt was in Gran Canaria.
Wat het leukste van al was, was dat het gebieb van de pomp na een tijd verdween en alle stress van me weg viel. Na het avondmaal en ik alle doodbezorgde lieve mensen op de hoogte gebracht had kroop ik zalig mijn bedje in.