Donderdag 19 juni 2014

Wat ben ik toch een gelukzak! Na een goeie deugddoende FIT en ENERGIEK sport massage van Bart Lemmens werd ik bij Nike verwacht voor een gezellige lunch met 3 binken. Ten voordele van To Walk Again kon men bij Nike bieden voor een diner met een BV. Ik had de eer uitgenodigd en in de watten gelegd te worden door deze 3 lieve mannen. Ik werd zelfs ontvangen met een mooie bos bloemen en hadden een gezellige babbel!

Woensdag 18 juni 2014

Alhoewel mijn dag niet zo goed begon ben ik me namiddag gelukkig beter gaan voelen en heb ik me volledig kunnen geven op de training met coach Rudi Diels, wat een heerlijk gevoel!

Dinsdag 17 juni 2014

Gisteren namiddag kon ik weer genieten van een zalige Bodyettics edelsteenmassage in het rustgevende Cura bij meter Lieve Bullens in Bolderberg. Ook deze keer masseerde Walter me, wat doen die warme stenen en wonderlijke handen toch goed. Ik kwam weer een beetje herboren van de tafel af!

Vanmiddag werd ik verwacht in UZ Gasthuisberg voor het bijvullen van mijn pomp die nog steeds in alarm is. Het is om de paar uur net alsof er een ambulance in mijn buik zit en ik kan u verzekeren het geeft telkens een onwennig versmachtend gevoel waaraan je telkens weer herinnerd wordt dat je eigenlijk dringend moet geopereerd worden. Maar ja, ik ben een koppige Mie en wil persé eerst mijn wedstrijd seizoen uitrijden! Ik kreeg al aangeboden om morgen geopereerd te worden. Ik was heel snel met néé te antwoorden!
Nadat mijn pomp bijgevuld en weer ingesteld was mocht ik weer naar huis en is mijn volgende afspraak pas een week of twee voor de operatie.

Vanavond was het D day voor de Rode Duivels! Ook Zenn en ik gingen supporteren en deden dat bij Chocolat Diest in fijne sfeer! Zenn was in thé mood! Proficiat aan onze rode duivels met de eerste overwinning!

Zondag 15 juni 2014

Vanmorgen pikte Dominique me op en reden samen richting piste in Kessello waar coach Rudi ook net arriveerde om een training te doen. Ik had er echt zin in! Dominique hielp me met mijn transfer naar het smalle zitje van mijn wheeler en maakte me klaar. Net toen ik wilde vertrekken om me op te warmen merkte ik mijn platte band op. Godver…… gaat er dan door je hoofd!

Er zat weer niets anders op dan weer terug huiswaarts te keren en een ander wiel op mijn wheeler te monteren.
Ik besloot de training verder te zetten op de rollen. Het was super zwaar maar was blij dat Dominique me coachte en aanmoedigde! Op rollen rijden met de wheeler is soms een heel gevecht met jezelf, maar ’t is gelukt!
Ik was drijfnat van het zweet!

Namiddag had ik een date met Koen en Petra. Sinds ze hun frituur over 2,5 jaar geleden hun zaak “frituur de Mosterdpot” overgaven had ik hen niet meer gezien. We babbelden verder alsof het van gisteren geleden was dat we mekaar nog zagen, fantastisch gewoon!
Ondertussen zijn ze met iets totaal anders begonnen, namelijk met een bloemenzaak maar dan met hele exclusieve dingen zoals bedrukkingen op bloemen. Ik kreeg van hen een prachtig boeket dat nu staat te pronken op mijn salon tafel, ik geraak er niet op uitgekeken, en goed ruiken dat dat doet!

foto

Vrijdag 13 juni 2014

Ze zeggen wel eens dat vrijdag de dertiende een ongeluksdag is he! Ik was echt blij dat coach Jo gisteren voorstelde om vanmiddag een training te doen op de atletiekpiste van Diest! Dat was een rit naar Kessello uitgespaard. Om half twee reed Jo met de wagen en ik moet de wheeler richting piste en botsten we op een gesloten poort! Hoe kon dat nu, we trokken beiden een verbaasd gezicht! Het kon toch nog niet gesloten zijn? Het was geen feestdag en slechts half 2. Jo deed een poging om de sleutel aan het zwembad personeel te gaan vragen maar tevergeefs. De reden waarom we voor gesloten poort stonden was omdat de mensen werkende aan het stad sportdag had! Jo en ik keken weer verbaasd op en zeiden spontaan tegen elkaar “als de stad sportdag heeft, hoeft de rest niet meer te sporten dan! ;-)”

We probeerden nog sprintjes te oefenen in het straatje aan de Halve Maan, maar het was te gevaarlijk met passerende fietsers en wagens en besloten we het sprinten te laten en ik mocht een duur training doen.

In het begin was het vreselijk om te bollen op die mega slechte fietspaden. Ik moest echt opletten voor uitstekende beton en gaten in het fietspad. Bij momenten was ik echt bang. Maar éénmaal ik de rustige wegjes op was in de bossen van Hees was het enkel en alleen genieten en knallen. Geen zorgen meer want hier is de weg wel vlak! Het was echt heerlijk! Regelmatig kruiste ik een groepje wielrenners en gewone fietsers die regelmatig tijdens het kruisen “he Wielemie!!!!” riepen, zalig gewoon! Het voelde zo goed aan dat ik wel eindeloos kon bollen op deze paden in het midden van de natuur maar in mijn achterhoofd wist ik ook dat ik die vreselijke fietspaden op terugweg weer moest ondergaan. Regelmatig hoorde ik een wagen toeteren om me aan te moedigen toen ik een sprintje trok in de berg op. Automatisch komt die glimlach tot achter mijn oren naar boven!
Met 17km in de armen arriveerde ik weer thuis. Alles kriebelde van het zweet.

Donderdag 12 juni 2014

Vlak na mijn afspraak bij VIGO vanmorgen werd ik naar de training gebracht in Kessel-lo. Zo een droge piste rijdt toch een stuk makkelijker al was het weer afzien geblazen tijdens de training!