Zaterdag 28 december 2013

Gisteren nam Juan mijn rug en schouder nog eens goed onder handen met een kiné behandeling van meer dan een uur! Erna had ik voor het eerst in lange tijd bijna geen pijn! Wat een zalig gevoel!

Ik heb heerlijk geslapen en na het ontbijt waagde ik me weer aan een training. Er was een stevige wind, ik werd soms met wheeler en al opzij geduwd door de wind. Langs de kust was het genieten en afzien tegelijkertijd, maar moest vooral op mijn hoede zijn voor de wandelende touristen 😉

Na 13km gevochten te hebben met de wind arriveerde ik weer in casa Sands Beach!

Ik besloot me niet neer te ploffen op bed maar om wat te gaan uitzwemmen in het prachtige 25 meter bad en roefelde mijn zwemgerief bij mekaar. Nadat ik mezelf in het wetsuit gewrongen had ging ik het heerlijke water in en begon te zwemmen.

Na een paar baantjes begon ik last te krijgen van mijn schouder en kwam na amper 500m gezwommen te hebben met moeite uit het water. Wat was me dat????? Een stekende pijn ging door mijn schouder! Het gevecht met de wind is duidelijk te zwaar geweest! Ik was er echt niet gerust in. Ik geraakte zelfs het bergje niet meer opgerold om terug naar mijn stekje te gaan. Ijs leggen was het eerste waar ik aan dacht!

Mijn lieve Duitse buur die ook met topsport altijd bezig geweest is was zeer begaan en bood zijn hulp aan om me vanaf nu overal heen te duwen om mijn schouder te ontlasten

 

Donderdag 26 december 2013

Oh boy, wat een dag! Het weer is heel wat anders dan gisteren en daar reageerde mijn lichaam weer slecht op. Ik leed verschrikkelijke pijn. Tijdens het ontbijt had ik geen trek en elke beweging deed verschrikkelijk pijn in mijn rug.

De dames van de receptie zagen meteen dat het me niet lukte en waren al bezorgd. Gelukkig kon ik nog een afspraak versieren bij Maria van “Stylo Vitae” voor een massage. De warme olie die ze gebruikte deed deugd maar toch bleven de pijnscheuten komen. Ze was er helemaal van gedaan dat ze me niet echt verder kon helpen. Toch was ik echt wel goed verder geholpen, thanks Maria!

Ondertussen was de zon erdoor gekomen en nam ik mijn rust.

 

Woensdag 25 december 2013

Zo zalig, je kan het je niet voorstellen! Op Kerstdag je gordijnen ‘s ochtends openen en een stralende zon die je recht in de ogen schijnt!

Onmiddellijk na het ontbijt maakte ik me klaar voor mijn training. Till zou me om 9u al op komen pikken met de camionette. Ik was maar net klaar toen hij arriveerde.

We reden weer richting Orzola en parkeerden op precies dezelfde plaats als de vorige keer. Till haalde mijn wheeler uit de camionette en hielp me met mijn transfer. Vanaf dan was het weer genieten en afzien tegelijkertijd. De form zat vandaag niet zo goed als de vorige keer omwille van een pijnlijke nek en triceps maar het genot nam nog steeds de bovenhand Aldus bolde ik verder.

Het was soms echt vechten om de berg op te geraken, maar ons Mie valt nog liever dood dan op te geven Aldus, ju met de geit ;-). Ondertussen weet ik dat de weg mooi en glad is en ben ik al heel wat scheutiger om de berg af te vlammen en haalde zo een top speed van maar liefst 43km/u!!!!!

Met alweer een dikke vette 18km in de armen arriveerden we weer aan de camionette en keerden we terug richting Sands Beach.

Ik was doodmoe.

In het hotel friste ik me op en plofte me neer in de zon aan het zwembad. Zaaaaaaaalig! Het was echt warm, de zon brandde op mijn gezicht.

In plaats van een pet zette ik vandaag mijn Kerstmuts op. Ik was bijlange niet de enige! Zo grappig die Kerstmuts met mensen in bikini en zwembroek!

Vanavond was het grand Kerst diner in het Hacienda restaurant. We kwamen nies tekort, kreeft en al op het menu met liefde gemaakt door de koks en mooi gedekte tafels! Ik had fijn gezelschap van Till! Voor deze speciale gelegenheid dronk ik wijn bij mijn eten. Geen goed idee als je hard getraind hebt en goed gebakken hebt in de zon 😉 het steeg meteen naar bolleke.

In de receptie werkte ik nog even op de computer en wist even niet wat ik zag! Een meisje van ongeveer 8 jaar oud was met de lepel een pot choco aan het leeg eten iuuuuuuuw degoutant vind ik het. Mijn maag keert hier vaak om als ik mensen hier dag in dag uit chips en frieten zie eten!

 

Dinsdag 24 december 2013

Ik heb eeb slechte nacht achter de rug en voelde me de hele dag moe en had pijn in mijn arm, dus besloot ik het kalm aan te doen vandaag.

Op het zonnebed brandde de zon erg en was het soms echt best wel heet. Ik wilde kost wat kost afkoelen maar was ook bang voor ergere pijn als ik het frisse water in zou gaan.

De mensen van de sportshop waren meteen erg behulpzaam en mocht een test wetsuit gebruiken. Ideaal, zelfs nog beter voor mij om te zwemmen, dank omen mijn benen goed boven water drijven!

Toen ik de wetsuit aanwrong kwamen mijn triathlon herinneringen weer te boven. In open water zwom ik ook steeds met een wetsuit!

Ik dacht zo’n 400m te zwemmen maar het is een kilometer geworden! Bert Jammaer deed enkele banen verder zijn zwemtraining!

1

 

Ik liet me heerlijk opdrogen in het zonnetje maar dan begon mijn maagske toch wel serieus te grollen!

Na een overheerlijk middagmaal genoot ik nog van een grote wandeling met ons Zenn

Maandag 23 december 2013

Mmmmmm zo heerlijk de zon op je smoel! Deze voormiddag genoot ik van 100m platliggen op mijn zonnebed op mijn terras mmmm

Till hielp me met de Kerst fotoshoot aan het zwembad, echt grappig met de Kerstman en al

1

Eigenlijk ben ik hier helemaal niet in de Kerst stemming en het is al helemaal grappig als het lied “ I am dreaming of a white Christmas” gespeeld wordt!

Ik twijfelde heel erg om al dan niet te gaan zwemmen maar heb het toch maar rustig aan gehouden, een wandeling met Zenn kon ik wel niet laten liggen!

Juan nam mijn schouder nog eens goed onder handen en manipuleerde mijn geblokkeerde wervels

 

Zondag 22 december 2013

Wat een schitterende dag! Vanmorgen toen ik de gordijnen open trok van mijn bungalow straalde de zon al. Zaaaaaalig!

Na het ontbijt plofte ik me gretig neer op het ligbed in de zon op het terras, mmmmmm, ik geniet er nog van na!

Op de middag pikte Till een Duitse triatleet me met wheeler en al op en reden samen met de wagen richting Orzola. We hadden een leuke babbel en genoten terwijl van de wondermooie zichten!

Op een berg parkeerde hij de wagen en van hier af aan kon ik beginnen aan mijn training. Kilometers ver echte “vlam” beton 😉 We vertrokken met wind op kop maar kon toch een aardige 23km/u aanhouden. Ik waande me weer in Hawaii waar ik deelnam aan de Iron Man in 2007. Het uitzicht was een beetje vergelijkbaar, adem benemend gewoon!

1

Ik reed tegen een goed tempo de heuvels op maar down hill was bangelijk! Ik haalde een topsnelheid van 40km/u! Ik voelde me al the queen of the world!

2

Ik kon mijn sprintspeed op deze manier goed trainen, het gaf een ongelofelijk zalig gevoel, ook het gevoel van: “yes, I am back” Wielemie krijgen ze zo snel niet klein!

Mijn T-shirts beginnen stilletjes aan weer te spannen aan de schouders, oh yeah the muscules from Diest are back!

Ik ben Till zo enorm dankbaar om me mee op trot te nemen voor deze wonderbaarlijke 21km!

Toen we terug in casa Sands Beach arriveerde was het ondertussen al half drie gepasseerd en mijn ontbijt was al lang verteerd. In de Mai Tai bar werd ik weer super in de watten gelegd met de especial menu de Raoul!

Als mijn buikje rond en gezond was kon ik eindelijk genieten van een deugddoende douche en een welverdiende siesta!

Vanavond is het sportgala waar de beste sportman en vrouw en paralimpiër van het jaar verkozen worden. Ik wens alle genomineerden heel veel success. Voor mezelf heb ik het bangelijkste jaar vol overwinningen achter de rug. Niet alleen mijn 2 officieele en 1 officieuze wereldrecords maar vooral mijn come back gevecht wat wonderbaarlijk goed lukt!

 

Kan je je het voorstellen? 13 December verliet ik het hospitaal en heb nu op een week tijd al een dikke vette 124 km in de armen en niet tegen een slacken tempo! Ben fier op mezelf wat ik met mijn doorzettingsvermogen bereikt heb!