Op mijn duizendste gemakje begon ik mijn dag en begon alvast met mijn koffer in te pakken. Op mijn laatste dag Lanzarote kon ik nog genieten van een schitterende Stilo Vitae massage. Ruben masseerde de vermoeidheid en pijn uit mijn spieren. Het deed pijn en deugd tegelijkertijd!
Vlak na de de middag toen ik net wilde gaan trainen vroeg John om nog een interview te doen. Natuurlijk wilde ik dat, alles voor mijn Sands Beach family maar het was toch wel stressy eigenlijk. Interview, nog veel in te pakken, eigenlijk nog willen gaan trainen en een verpleegster die al reeds om 18u aan mijn deur zou staan. Pfffuuuuuuut. Na het interview ben ik dan onmiddellijk in mijn wheeler gekropen en vertrokken met de wind in de rug. Jongens, wat een fijn gevoel! Op het pad langs de zee waren weer veel touristen aan het wandelen. Zooooooo gevaarlijk! Als je roept kijken ze om en wandelen zonder ze het beseffen helemaal voor je neus in het midden van de weg, echt beangstigend! Of zo zonder te kijken plots aan de andere kant gaan lopen.
Ik besloot een andere tour te doen en dat was veel aangenamer rijden alhoewel het serieus knokken geblazen was tegen de wind in berg op!
Na 11km gereden te hebben arriveerde ik nog tijdig in het hotel om alles verder in te kunnen pakken.
Het werd nog een leuke avond! Samen met een paar Belgische triatleten die hier ook verblijven kraakten we nog een lekker flesje dafalgan “cava”
