Donderdag 24 april 2014

Vanmorgen reden Jo en inrichting Matagorda om groende vriendin Leda te verassen met een bezoekje. Het is altijd een beetje thuis komen als ik Nautilus binnen rol en omhelsd word door de mensen die er werken. Ons Leda was blij verast en werden meteen uitgenodigd om samen buiten gezellig iets te drinken.

We maakten een wandeling langs de kust, heerlijk! Het was een druk landingsverkeer van de vliegtuigen van Thomas Cook vandaag. Suuuuuuuper knap om te zien hoe de vliegtuigen vanuit de wolken vlak boven het water zich klaar maken voor de landing! Ik geraak er maar niet op uitgekeken.
We wandelden een heel eind verder en genoten dubbel en dik, de terugkeer was het echt vechten tegen de wind, het was echt heavy!
Toen we weer terugkeerden naar casa Sands Beach waren de andere Belgische atleten van Parantee al gearriveerd en settelden zichzelf in hun appartementje
Namiddag rustte ik heerlijk in de zon en sloot mijn dagje af met een fitness training in de gym.
foto 1 foto 4 foto 2 foto 3

Woensdag 23 april

Vandaag sliep ik eens wat langer uit, en dat deed deugd.
Na mijn ontbijt maakte ik me klaar voor de training.
Er was veel wind, kei goed om te trainen dus! En of het goed ging! Op de 1500m verbrak ik zelfs het wereldrecord dat sinds 1999 niet meer verbroken was.
Terwijl ik aan het trainen was, was er ook een voetbalploeg bezig met hun training. Ballen rolden overal en soms op de piste waardoor ik heel onzeker werd. Ik zag het al gebeuren dat één van die ballen tijdens mijn sprint tussen de wielen zou geraken en zou liever niet meer overkop willen gaan met mijn wheeler! Coach Jo zag hoe bang ik was en besloten te stoppen.
Met een smile tot achter mijn oren reden we terug richting casa Sands Beach. Ik was echt in de wolken van mijn knappe tijd en kon het moeilijk geloven. Waar is de tijd heen dat de artsen in het ziekenhuis zeiden dat ik nooit meer topniveau zou bereiken, en de twijfel dat mijn beweeglijkheid van de schouder ooit weer in orde zou komen, zalig gewoon!
In de Mai Tai bar in het hotel werd mijn hongerige maag verwend met een gezonde sportmaaltijd.
Namiddag werden mijn vermoeide spieren aangepakt door Juan de Stilo Vitae kiné. De behandeling deed pijn en deugd tegelijkertijd.
Mijn record moesten we natuurlijk vieren en dit deden we met een flesje dafalgan (cava) Man, man, het steeg meteen naar mijn hoofd 😉
Na het avondmaal keek ik nog snel mijn mailtjes na en kroop doodmoe mijn bedje in.

Maandag 21 april 2014

Pfffffft, wat heb ik er een slechte nacht opzitten zeg! Ik was alles behalve uitgeslapen vanmorgen en had echt geen eetlust aan het ontbijt.
Ik keek echt uit naar de kiné behandeling van Juan en was er rotsvast van overtuigd dat ik om 16u een afspraak bij hem had tot dat ik een what’s app berichtje kreeg van hem “he where are you?” om 11u . Grrrrrrrrr ik vervloekte mezelf dat ik me van uur vergist had, net nu ik het zo nodig had!
In de fitness kon ik ondanks mijn slechte nacht mijn training toch goed volbrengen en ben ik fier dat ik met 8kg 3 reeksen van 15 mijn biceps kan trainen!
IMG_4055
Vandaag was de paashaas op bezoek in Sands Beach, natuurlijk moesten Zenn en ik de paasoortjes toch ook eens uittesten!
Namiddag namen we de tijd om 100m plat te liggen in de zon. Ons Zenn profiteerde ervan en kwam mee op de zetel liggen, zo grappig haar te zien genieten!
IMG_4028

Zondag 20 april 2014

Ik heb super goed geslapen! Omdat ik al heel vroeg wakker was ging ik na ontbijt terug even op bed liggen om extra energie te sprokkelen voor mijn training.
Wat keek ik er naar uit om op de piste te gaan knallen en schoot mijn sportieve kledij aan.
Er was veel wind, maar de training verliep super goed en ons Mie was happy!
In casa Sands Beach friste ik me op en nam voor de rest van de dag rust, zalig gewoon!

Zaterdag 19 April 2014

Vandaag arriveerde coach Jo in Sands Beach, het was een blij weerzien en kraakten er een flesje dafalgan (cava) op. De hele dag nam ik goed mijn rust en kroop vroeg mijn bed in.

 

Donderdag 17 april 2014

Oh boy ik heb weer een mindere nacht achter de rug en werd eigenlijk moe wakker. Na het ontbijt plofte ik weer op bed om nog wat te rusten en dat deed deugd.
Ik moest mijn zinnen even kunnen verzetten en vertrok met de wheeler voor een tochtje. Heerlijk met de zon op mijn bolleke de wegen zijn hier een droom. Als een muis kroop ik de berg op en met een maximum speed van een dikke 43km/u knalde ik weer naar beneden, echt kicken jongens! Ben blij dat ik doorgezet heb met de training! Ik begon met verzuurde tegenpruttelende triceps, maar na een tijd verdween het en voelde ik me zelfs beter!
Met 17 km in de armen en zalig genoten te hebben arriveerde ik weer in casa Sands Beach.
Nadat ik me wat opgefrist had en mijn rust nam begon mijn maag serieus te knorren, het was ondertussen ook al 14u lokale tijd. In de Mai Tai bar verwende Raoul me met een overheerlijke lunch.
De kinderen die hier verblijven vermaakten zich kostelijk in Buddy’s Club. Mooi om te zien!
Heb de indruk dat de pijn ’s avonds telkens harder komt opzetten.