Vrijdag 6 juni was een dagje om snel te vergeten! Ik voelde me verschrikkelijk slecht, iedereen was ongerust die me hoorde of zag. Het was ’s nachts rond een uur of 4 begonnen en beterde pas iets omstreek 18u in de avond. Met veel pijn in het hart belde ik mijn date met peter Piet Den Boer af.
Donderdag 5 juni 2014
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog iets in mijn dagboek schreef. Niet omdat ik niets te vertellen had maar wel omwille van problemen met de gezondheid. Het begon allemaal in Zwitserland op de laatste wedstrijddag op woensdag 21 mei. Ik voelde me alles behalve lekker maar nam toch deel aan de wedstrijden waar ik me voor ingeschreven had. De callroom voor de laatste race zal ik niet snel vergeten. Stel je maar eens voor dat je last hebt van je maag en ze ineens uitgebreid zitten te vertellen over English breakfast en orange marmelade ieeeeeuuuuuuuuwwwwww mijn maag keerde helemaal binnenstebuiten!
Na de races pakten we onze koffers verder in en vertrokken we ’s anderendaags ’s ochtends weer richting België.
Vrijdag nam ik een dagje rust om de dag erna 24 mei op de Flanderscup in Lokeren te kunnen knallen. Ik voelde me echter verre van goed, ik denk dat iemand anders in mijn plaats gewoon forfait gegeven had en in zijn bed was gaan liggen, maar zo steekt ons Mie niet in mekaar. Zo wit als een lijk nam ik deel aan de wedstrijden en deelde ik een massa handtekeningen uit aan de lieve kinderen.
Bij de 400 meter race gebeurde er iets raars wat ik nog nooit eerder had meegemaakt! Ik was als een peil uit een boog zeer sterk vertrokken, klaar om records te verbreken maar de laatste 60m blokkeerden mijn armen en kreeg mijn hoepels niet meer rond gedraaid en moest ik mijn tweede plaats afgeven aan mij mannelijke tegenstanders. Het moest wel vanuit mijn nek en rug komen. Niet normaal!
Donderdag 29 mei, op deze feestdag was het wedstrijd in Sint Niklaas waar wij als wheelers weer met open armen ontvangen werden!
Ik was super benieuwd naar hoe mijn armen vandaag op de lange afstand zouden reageren. Net nu het vrt journaal stond te filmen blokkeerden mijn armen toch niet weer de tweede ronde zeker! Op het einde was het zo erg dan ik moest kiezen tussen linker of rechter arm en reed enkel op mijn linker arm verder om te kunnen finishen en om mijn gekwetste schouder te kunnen sparen!
Alles deed zo pijn, ik voelde me slecht en maakte me serieuze zorgen, ik had immers zaterdag mijn volgende wedstrijd in Oordegem! Ten einde raad belde ik dokter Frank Audoor de revalidatie arts in Diest op of hij me niet verder kon helpen. Hij nam niet meteen op wat normaal is voor zijn verlof dag, maar hij belde me ’s avonds omstreeks 23u nog terug op omdat hij aan mijn ingesproken bericht hoorde dat ik me echt wel zorgen maakte en mocht ’s anderendaags ook al maakte hij de brug bij hem terecht! Oef! Wat een pak van mijn hart!
Vrijdag, de dag voor de wedstrijd bij dokter Audoor kreeg ik nog 6 spuitjes in mijn geblokkeerde nek en rug maar ik stond toch paraat op de Flanderscup in Oordegem op zaterdag 31 mei! Ik dacht dat ik er ook nog eens last van hooikoorts had maar blijkbaar was het meer dan dat, achteraf bleek ook nog eens dat ik griep had, maar ik stond er toch maar en reed haast 2 wereldrecords zelfs in deze toestand, niet te geloven hoe ver een willeke je kan drijven!
Woensdag 4 juni
Woensdag 4 juni had ik het geluk te kunnen relaxen en genieten van een overheerlijke edelsteen massage van meter Lieve Bullens gevolgd door klanken therapie van Walter Callebaut. Op een gegeven moment toen hij op de schaal klopte schoot ik in de slappe lag omdat ik aan de kerk moest denken en begon spontaan te zingen: “lam Gods dat weg neemt de zonden ter wereld……” Toen lagen we beiden in een deuk van het lachen!
Dinsdag 3 juni
Dinsdag 3 juni behandelde Gerd Vervoet mijn osteopaat mijn nog steeds geblokkeerde nek en rug, zelfs de zenuwen waren geblokkeerd
Ja, ik voelde me echt ellendig!
Woensdag 21 mei 2014
Toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik meteen dat het vandaag niet snor zat. Ik had verschrikkelijk veel last van spasmen zelfs in beide armen, niet gewoon, het leek ook alsof ik de flosh op de paardenmolen gevangen had want ik ik draaide gratis en voor niets. Mijn ontbijt en middagmaal at ik met lange tanden en vertrok samen met coach Jo al zuchtend naar de piste.
Terwijl Jo naar de meeting ging voor alle coaches reed ik alvast in op de piste. Goed voelde het niet echt aan maar kom.
Om kwart voor vier bolde ik de callroom binnen samen met de T34 meiden waar ik de 200m tegen moest racen. Natuurlijk kreeg ik weer de slechte buitenbaan om te starten. Ik rij veel liever in de binnenbanen, dan kan je naar iemand toe spurten en rij je sneller. In de buitenbaan heb je niemand voor je grr!
Door de spasmen was elk spiertje constant in beweging en dat was vermoeiend.
Als ik mijn ogen dicht deed was het net of ik naar voor en achter bolde terwijl ik stil stond. Stange gevoel!
Toen we goedkeuring kregen om de baan te betreden reed ik eerst een rondje los alvorens ik me klaar zette voor de start in baan 5. Het sein “on your marks” werd gegeven “set”, en dan een knal. Ik gaf mezelf zo hard dat ik de bocht niet had zien aankomen en maar net op tijd klopte om mijn wiel naar de bocht te zetten en moest hierdoor wat corrigeren. Ondanks mijn kleine sturingsfout had ik toch een snellere tijd dan afgelopen weekend! Wow en dat terwijl ik me rotlucht voel!
Anderhalf uur later stond ik aan de start van de 400m. In de callroom was de wachttijd wat uitgelopen, en ons Zenn mocht niet meer mee naar binnen omdat sommige atleten blijkbaar schrik van haar hadden. Dat was effe balen dus!
Ik kreeg alweer een slechte buitenbaan aangewezen voor dit nummer. Ik moest het weer opnemen tegen de T34 dames. We waren slechts met zijn drietjes. Rosemary uit Australië, Amy uit Nederland en iik. We stonden één en al gefocust aan de start te wachten op het “on your marks” sein maar in plaats van dat te horen hoorden we het startschot! We waren er helemaal door in de war! Het hele startsysteem was even ontregeld. Onze spieren raakten koud door het lange wachten maar mochten nog een ronde rijden om er weer in te komen en dan kon er eindelijk echt gestart worden. Nadat ik het startschot hoorde klopte ik zo hard als ik kon tegen de hoepels van mijn wielen, maar maakte weer een klein foutje waardoor ik moest bij sturen grr! Toch reed ik deze 400m slechts 3 seconden trager dan mijn eigen wereldrecord tijd!
Nu was het wachten geblazen tot 19.50u voor mijn laatste race de 100m. Ik voelde me slechter en slechter en kon maar weinig rond het hoofd verdragen. Mijn hele lichaam schudde van de spasmen was verre van leuk is! Ook in mijn wheeler leefde mijn lichaam zijn eigen leven en tolde alles in mijn hoofd en mijn maag keerde om toen ze in de callroom aan het praten waren over braadworsten, English breakfast en orange marmelade iuuuuw! Ze waren zo druk aan het vertellen dat ze het niet opgemerkt hadden dat we de piste op mochten rijden.
Ik kreeg alweer de buitenbaan. Ik zette me schrap voor mijn laatste 100m in baan acht.
De eerste 10 meter draaide ik als gek in mijn hoofd maar zette me erboven en haalde nog een max snelheid van 23,6 km/u op deze 100m
Het is de eerste keer in mijn carrière dat ik blij was dat alle wedstrijden achter de rug waren!
Nu kon ik eindelijk luisteren naar wat mijn lichaam al de ganse dag verlangde RUST! Na een heerlijke deugddoende douche kroop ik mijn beddeke in.
Maandag 19 mei 2014
Als een blok viel ik gisteren avond in slaap, zo moe was ik! Vanmorgen namen we afscheid van het grote Russische team dat weer huiswaarts keerde. Als aandenken kreeg ik een petje van hun tolk en gaf me een dikke knuffel, zo fijn, zo echt, zo intens! Zalig gewoon! Ik gaf hen ook een T-shirt die ze meteen aantrokken voor de foto, schitterend gewoon!
Zenn die croste als een konijn rond in het gras.
Namiddag trokken Jo en ik naar het meer en genoten er van de zon en het uitzicht, heerlijk gewoon! Ons Zenn krijgt al de trekjes van haar baasje door ook haar tong uit te steken op de foto 😉
Omdat we mijn records nog moesten vieren klonken Jo en ik een glaasje cava, heerlijk gewoon en dat op een kleurrijk terrasje aan het meer!
