Geplaatst op

Zaterdag 21 februari  2015

Carnaval is iets wat hier in Lanzarote echt leeft. Deze periode is er elke week in een andere stad of dorp een stoet. Vandaag ging deze door in Puerto del Carmen. Gina de Zorgkundige van Sadiv pikte me deze namiddag op en reden naar The place to be. Er was alvorens de stoet begon al veel ambiance. De enige spelbreker was de wind. Sadiv had speciaal een verhoogd overdekt podium geplaatst voor alle mindervaliden. De wind deed heel de tent wapperen wat een schrikwekkend geluid maakte. Daar bleef bibi niet onder zitten hoor 😉! Bij momenten schrok ik dat de rukwinden me haast achterover kiepten met de rolstoel!
De stoet was super mooi om te zien en deed me af en toe aan Rio denken. Ook de allerkleinsten onder hen maakten deel uit de stoet. Keiiii schattig die kleine prutskes verkleed en geschminkt te zien lopen in de stoet of al zittend in de buggy. De stoet begon om 17u en om 19u was ze nog steeds aan de gang en had ik het wel gezien eigenlijk. Gina bracht me weer veilig naar casa Sands Beach.
Geplaatst op

Donderdag 19 februari 2015

Afgelopen dagen was het echt onmogelijk om met de wheeler te trainen omwille van de stevige wind en zat er niets anders op dan alternatieve trainingen te doen in de fitness.  Vanmorgen was de kracht van de wind milder en profiteerde ik er van om vlak na het ontbijt in mijn wheeler te kruipen. Het was heerlijk bollen in het warme zonnetje. Onderweg begon de wind weer op steken en was ik bij momenten echt bang. Tegen 40km/u raasde ik de berg naar beneden maar zijdelingse windstoten duwden me soms opzij en gilde ik van schrik! Man, man, wat heb ik moeten knokken tegen de wind in richting hotel! Na mijn training genoot ik van een welverdiende siësta uit de wind in de zon!
Geplaatst op

Dinsdag 17 februari 2015

Wat doet het deugd om al 2 nachten eens goed door te kunnen slapen! Het is vandaag een storm weertje in Lanzarote niet normaal! Het deed me denken aan het liedje: Mieke houdt u vast aan de takken van van de bomen, …… Tijdens mijn wandeling met Zenn werd ik bij momenten met rolstoel en al opzij gezet. No way dat ik ging trainen met zulke wind en deed een alternatieve training in de fitness.

Geplaatst op

Zondag 15 februari 2015

Amai, 3 nachten heb ik amper geslapen. Alhoewel ik doodmoe was liet ik de date met Rosemary doorgaan. Op onze weg naar Playa Blanca kon ik mijn ogen nauwelijks open houden. Het is ongelofelijk hoe het weer anders kan zijn aan de andere kant van het eiland. Daar het in Costa Teguise zwaar bewolkt was was het in Playa Blanca stralende zon. We gingen op zoek waar de handbike race door ging en zagen al meteen waar de place to be was door de afbakening van de weg. Blijkbaar was gisteren de handbike wedstrijd en vandaag een groeps race. Maar we konden toch iets van de sfeer opsnuiven. Voor de rest genoten we van de zon en de mooie promenade langs de zee in Playa Blanca. Later reden we richting El Golfo waar de mooie herinneringen van Wauters versus Waes weer naar boven kwamen en ik genoot van de adem benemende mooie uitzichten. Op een terras knal in het zonnetje namen we de tijd om te lunchen en smulden we van de mega verse vis tapas. Mmmm het water komt me al terug in de mond als ik er aan denk. Buikje vol, moe en voldaan vertrokken we weer richting Costa Teguise. Onderweg in Yaiza zagen het mooie veld met paarse bloemetjes wat nieuw is voor Lanzarote er stonden dan ook vele wagens geparkeerd en mensen trokken foto s van het prachtige bloemenparadijs. Zenn vond het ook super om te rollebollen in de weide! Stik op maar super tevreden arriveerden we weer in casa Sands Beach. Ik lag al vroeg in mijn beddeke.

Geplaatst op

Zaterdag 7 februari 2014

Ik heb vannacht heerlijk geslapen en dat deed echt deugd! Vandaag waagde ik me opnieuw aan een training, het ging super goed! Afzien en genieten tegelijkertijd. Tegen 42 km/u knalde ik de berg naar beneden. Ik kon er niet genoeg van krijgen. Met 14km in de armen arriveerde ik weer in het hotel.

Geplaatst op

Vrijdag 6 februari 2015

Wat vliegt de tijd toch snel voorbij zeg! Afgelopen 2 nachten heb ik weer niet al te best kunnen slapen. Op Facebook vernam ik dat iChantal een lieve dame uit Diest heeft vannacht de strijd tegen haar vreselijke aandoening verloren en heeft nu haar rust gevonden als een ster aan de hemel. Ik kende haar nog van de vele babbeltjes met haar toen ze fier rond reed met haar pizzamobiel.

Om mijn zinnen te verzetten en voor Chantal waagde ik me toch aan een training en kwam met 12 km in de armen weer aan in het hotel.

Vanavond ging ik met mijn Lanzarotse vrienden op stap naar parque Rancho Texas. Wat een fun in cowboy stijl vanavond! Als verassing werd ik op het podium geroepen en werd ik voorgesteld aan de gasten als Paralympische kampioene en kreeg een echte cowboy hoed! Cool!
Er was een show BBQ en bier en sangria met de vleet. Er stond een fake Stier waar mensen moesten proberen zo lang mogelijk op te blijven zitten. Echt leuk! Daar wilde ik natuurlijk ook eens opzitten zonder dat het ding in gang gezet werd. Voor de foto kreeg ik ook nog een revolver in mijn handen. Super! Toen we terug naar casa Sands Beach keerden viel ik haast in slaap onderweg, zo moe was ik!