Gisteren had ik weer een mega slechte dag. normaal had ik wedstrijd in Oordegem. Omdat ik me zo slecht voelde en geen coach had om mee te gaan besloot ik naar mijn lichaam te luisteren en niet te gaan
Woensdag 20 mei 2015
Amai ik was nog moe vanochtend toen ik moest opstaan. Ik had immers een afspraak bij prof Nuttin om 9 u. Ik voelde me weer rot slecht.
Dinsdag 19 mei 2015
Ondanks de rotslechte nachten raapte ik al mijn moed bijeen om naar de ere raad te gaan
Maandag 18 mei 2015
Ik ben echt blij dat Chantal vannacht bij me bleef. Het was weer een vreselijke nacht en ben ik toch wel blij dat ik deze niet alleen moet doorstaan!
Zondag 17 mei 2015
Doodmoe, nog vergaand van de pijn werd ik vanmorgen wakker. De verpleging waste me vanmorgen terwijl ik regelmatig kreetjes liet van pijn. Ik ben zo moe gevochten tegen de pijn, mensen kijken met de handen in het haar naar me toeZe willen zo graag hulp bieden maar staan machteloos toe te kijken. Het meest verschrikkelijk zowel voor hen als voor mij! Greet en Anita bleven zo lang dat mogelijk was voor hen en was een grote hulp voor me. Niet alleen op fysisch gebied maar het deed ook deugd met mensen die je graag zien om te gaan en praten en knuffelen wanneer en waar het echt nodig is. Goede vriendin Chantal loste Greetje en Anita af. Eigenlijk waren we best wel een grappige bende bij mekaar! Anita zit ook in een rolstoel en Greet heeft maar 1 arm maar samen waren we 1 groot sterk team! Chantal en ik zijn ondertussen ook al een goed team. Blindelings weet ze haast al waar ik op welk moment nood aan heb! De hele dag bleef het rot slecht en besefte amper dat de dag voorbij gevlogen was en het ondertussen al weer avond was. Greet besloot me ook voor deze nacht bij te staan.
Zaterdag 16 mei 2015
Vandaag kreeg ik leuk bezoek van 2 kei toffe vriendinnen die ik leerde kennen in de tijd toen ik mee ging op zitski kamp in Les Gets met Anvasport. Anita die zelf in de rolstoel zit heeft me nog leren zitskiën en Greet die ook steeds mee ging skiën met 1 arm was er ook bij. Ze hadden lekkere mattetaartjes uit Geraardsbergen meegebracht. Helaas voelde ik me weer alles behalve goed maar haalde toch al mijn moed bijeen om iets lekkers te gaan smullen in Oud Diest maar erna ging het van kwaad naar erger. Zo erg dat Anita en Greet me niet alleen de nacht durfden laten ingaan. Wat was ik blij dat ze bleven! Het was een onmenswaardige helse nacht.