Donderdag 21 februari 2013

Op deze koude donderdag bracht ik na lange tijd nog eens een bezoekje aan trouwe sponsors 3Action, Bioracer en Nike en had er een leuke babbel.

Bij Nike kon ik dan ook mijn piste training volbrengen. Het eiste wat wilskracht om bij deze diepvries temperaturen buiten te trainen, maar ons Mie is een doorzettertje en liet me voor wat sneeuwvlokjes niet kennen!

Bij het inrijden werd ik meteen al geconfronteerd met de stevige tegenwind, het werd dan ook een lekker zware training die ik fier goed ten einde kon brengen.

Met een voldaan gevoel keerde ik weer huiswaarts waar ik genoot van mijn welverdiende rust!

Vanavond deed ik nog mijn power training in Karteria Diest. Ik moet er steeds weer mijn lach inhouden als ik in de mot krijg wat een gekke bekken mensen kunnen trekken als ze ware inspanningen leveren!

Ik beloonde mezelf op wat zalige warmte onder de zonnebank. Mmmmmmmmmmmmmm, heerlijk, ik viel door het zalige ontspannende gevoel in slaap, maar bij het afspringen van de lampen vloog ik bijna tegen het plafond van het verschieten!

 

Woensdag 20 februari 2013

Vanmorgen kreeg ik het goede nieuws dat ik me in de toekomst me totaal geen zorgen meer hoef te maken over gezonde voeding nu tijdens mijn opbouw in de sport!

Starmeals zal mij vanaf nu wekelijks voorzien van uiterst gezonde salades en pastas! Voor mij een geschenk uit de hemel aangezien ik zelf niet meer kan koken!

Een stralende zon in de lucht, de max om een duurtraining te doen op de baan!

Ik kleedde me goed warm aan tegen de verraderlijke koude en propte de oortjes van mijn Ipod in mijn oren. Ik had er zo’n zin in dat ik meteen met de muziek begon mee te zingen (ik hoop dat ik niet te veel mensen een trauma bezorgd heb!)

Mijn banden pompte ik voor vertrek nog eens goed hard op. Ons Zenn stond alweer te kwispelen aan de deur maar moest haar deze keer teleur stellen. Aangezien ik van plan was op de openbare weg te trainen liet ik mijn kleine pruts liever thuis. Met zo van die Droopy oogjes keek ze me aan toen ik de deur voor haar neus sloot.

Deze keer liet ik me niet vangen en deed voor mijn eigen veiligheid een helm aan. Ik ben mijn val van 2 weken geleden nog niet vergeten en dat merkte ik tijdens mijn training ook. Angstig reed ik op het fietspad en zei op een gegeven moment tegen mezelf: “fuck you verkeersregels, ik rij op de baan!” Vanaf dat moment ben ik pas echt terug voluit beginnen gaan te rijden en ging het “patat” goed!

Via Zichem reed ik naar Averbode en reed zo door de prachtige natuur langs de vijvers van Averbode. Regelmatig liet ik een zuchtje van geluk! Ik genoot er zo van en reed verder en verder, maar de weg huiswaarts was een ander paar mouwen, er was immers een stevige tegenwind. Nog liever doodvallen dan opgeven, ik klopte tegen mijn wielen alsof mijn leven er vanaf hing. Na 22km bollen kwam ons Mie moe thuis.

Het is altijd leuk thuis komen met een over blijde Zenn die me staat op te wachten. Als ik binnen kom raapt ze alles op wat ze maar tegen komt uit blijdschap.

Ik had echt de klop van een hamer bij wijze van spreken en genoot dan ook dubbel en dik van een warme douche.

Na de douche nam ik samen met Zenn weer een welverdiende siesta op de zetel!

 

Dinsdag 19 februari 2013

Wat vliegt de tijd toch snel voorbij! Het was alweer tijd om mijn pomp bij te tanken in UZ Gasthuisberg.

Alvorens naar mijn afspraak te gaan bezocht ik mijn beste maat en grote voorbeeld Gunther die al reeds 4 maanden op intensieve zorgen ligt. Als ik mensen nu hoor klagen omwille van een prul wordt ik echt boos en zie ik Gunther voor me die vecht voor zijn leven en die ik nog nooit heb horen klagen!

Ik hoop dat ik mijn maatje snel weer kan tegen komen op één of andere rolstoelbasketbal match of samen ene kunnen gaan drinken in plaats van hem in het ziekenhuis te bezoeken!

Ondertussen ken ik na al die jaren mijn weg naar neurochirurgie al op mijn duimpje en wordt ik er steeds weer warm onthaald aan de balie!

Ik moest niet lang wachten en werd snel verder geholpen.

Shaken op de PowerPlate, het is en blijft zwaar, maar zo’n effectieve training, ons zenn was deze namiddag mijn trouwe supporter!

 

Maandag 18 februari 2013

Eindelijk heb ik eens een nachtje kunnen doorslapen, de goede nachten zijn tegenwoordig schaars! Je voelt jezelf een ander mens als je een nacht hebt kunnen doorslapen. Ik voelde me nog niet helemaal ok, maar toch een ander mens dan afgelopen 2 weken en waagde mezelf op een training waar ik echt naar uit keek!

Ik nam een grote slok Herballife en schoot mijn sportkledij aan. Ja, ons Mie had er zin in, en ons Zenneke duidelijk ook, die stond al te kwispelen aan de deur.

Buiten wrong ik mezelf in het smalle zitje van mijn wheeler en droom ik stiekem weg en beeld me in hoe het zal zijn met mijn nieuwe wheelers die ik dankzij Golazo, Zamex en loodgieterij Mario kon aankopen. Ik zal nog even geduld moeten hebben!

Samen met Zenn bolde ik richting atletiekpiste. Heerlijk met die zon op onze smoel!

Het feit dat ik de laatste 2 weken zo slecht voelde heeft 9 kansen van de 10 te maken met het koude vochtige weer waardoor mijn spieren verkrampen. Dus, zonneke, ge hebt al genoeg congé gehad! Laat nu maar eens uw beste stralen zien!

100% Voelde ik me nog niet, maar ik genoot en dat was het voornaamste! Ik volbracht mijn volledige training en had zelfs nog geen zin om naar huis te bollen. Ons Zenn die genoot ook nog steeds. Eigenlijk is het soms best wel grappig als ik mijn training op de atletiekpiste aan het doen ben. Ze loopt steeds voor me op en als ze wat trager begint te lopen raak ik met mijn voorwiel soms haar poep waardoor ze nog sneller begint te rennen. Af en toe ben ik haar kwijt en ligt ze te rollebollen op het gras.

Vandaag maakten we een ommetje mijn de wheeler en bolde in het midden van de natuur door het webbekoms broek en kwam met 18km in de armen thuis, wat een heerlijk gevoel!

Na een heerlijke deugddoende douche plofte ik op mijn zetel en Zenn kwam bovenop me liggen en dommelden samen in slaap. Heerlijk zo’n middag dutje!

 

Zaterdag 16 februari 2013

Alweer een slapeloze pijnlijke nacht. Toch klaag ik niet, ik voel me nooit alleen. Ons Zenn zorgt zo goed voor me. Bij elke kreun gaat t hoofdje van Zenn omhoog en komt ze knuffelen. Zo zalig! Zenn maakt me Zen en geeft me telkens weer de moed om vol te houden!

Me slecht voelen of niet, ik wilde kost wat kost nog eens bollen met mijn wheelen! Ik schoot mijn sportkledij aan, prepareerde mijn 3Action energiedrank.

Ons Zenn zag het ook meteen zitten om te gaan trainen en kwispelde enthousiast met haar staart!

Ik wrong mezelf in het smalle zitje van mijn wheeler, propte de oortjes van de Ipod in mijn oren en deed mijn handschoenen aan.

Onderweg naar het Warandestadion betrapte ik mezelf er toch wel op dat ik ergens toch wel een schrik gepakt heb voor het wheelen op de fietspaden na mijn val en was ik op mijn hoede voor eventuele mankementen in de baan.

Op de piste verloste ik Zenn van haar leiband en stelde ik mijn wheeler in op de banen van de piste. De opwarming verliep goed maar merkte meteen op dat de slechte nachten me zware armen bezorgden. Nee, zoals te verwachten was liep de training niet naar wens, maar ik kon bollen en dit maakte me gelukkig!

De training die coache Ineke Boekelman opgemaakt had heb ik niet intensief maar op een rustige manier kunnen afhandelen.

Na wat platte rust trok ik naar het zwembad. Ik was al haast vergeten dat het carnaval was met zo een paar dagen in Engeland te zijn.

Vandaag was het blijkbaar carnaval zwemmen. Het was zo eens wat anders verklede redders aan het bad! Zo heb ik er vandaag niet Superman maar Superwoman gezien! Een clown plooide ballonnetjes voor alle jonge zwemmertjes.

 

Donderdag 14 februari 2013

Valentijnsdag, voor mij vandaag geen goede start. Ik heb vannacht uren en uren wakker gelegen omwille van pijn. Uit pure ellende nam ik om 3u ’s nachts een lekker warm bad dat toch wat pijnstillend werkte. In het totaal denk ik een drietal uurtjes geslapen te hebben en kan je je wel voorstellen hoe ellendig ik me vandaag voelde!

Vanmorgen deed ik bij Draft de laatste testrit met mijn nieuwe wheeler. Het voelde super aan! Mijn wheeler en ik waren één! Ik sta nu al te popelen om met deze wheeler te kunnen trainen maar zal nog heel even geduld moeten hebben! De mensen van Draft maken nog een extra wheeler en laten ze in mijn gewenste kleuren spuiten en over een week of 3 mag ik mijn 2 nieuwe pareltjes thuis verwachten!

Nu konden we weer huiswaarts keren. We hadden het geluk vroeger dan gepland de trein naar België te kunnen nemen zodat we ’s avonds weer op een deftig uur thuis waren.