Zaterdag 28 mei 2016

Het is een heel ander weer dan gisteren in Zwitserland. Gisteren nog stralende zon en sinds vannacht gietende regen waardoor ik niet echt uitkeek naar de race van vandaag. Als je hoepels nat zijn schuif je als gek door rubber op rubber echt niet leuk en gevaarlijk voor blessures. Om de hoepels droog te houden deed ik mijn opwarming onder begeleiding van Mieke en Eddy binnen in de garage. Mieke hield na de training alles goed in het oog wanneer ik in de callroom moest. Bij teken van Mieke reed in de callroom in. Toen ik net in het tentje zat van de callroom begon het toch wel niet kei hard te regenen. Oh boy ik zag het even helemaal niet meer zitten. Ten eerste de regen en ten tweede dat ik tegen de veel hogere klassen T53 en T54 moest strijden. We hadden het geluk dat er een probleem was met de techniek dat we 5 min langer moesten wachten. Ondertussen regende het al veel minder hard en had een klein handdoekje bij om mijn hoepels droog te vegen. Net voor ik naar de start mocht van de 400m veegde ik nog snel even over mijn hoepels legde de handdoek op mijn benen en reed naar de start waar ik in baan 2 mocht plaats nemen. Het druppelde nog steeds maar hield het verstand op nul. Het startschot werd gegeven en klopte zo hard als ik kon tegen mijn wielen en haalde stuk voor stuk de andere atleten in en finishte ik met een tijd van 1.11.75 als tweede waar ik super fier op ben. Na mijn race ging ik iets eten in de sporthal voor de atleten. Het was pasta met gehaktballen en groeten. Ppfffft ik kreeg het echt niet binnen het was echt niet lekker! Erna reden we weer naar ons verblijf en kon ik goed rusten voor mijn volgende race die toch pas om 17.49u plaats vond.
De platte rust heeft me echt deugd gedaan en reden we terug naar de piste. Niet te geloven maar het weer was helemaal opgeklaard en de zon straalde stevig. 25 graden, Wielemie weer dus! Samen met Mieke deed ik mijn opwarming. Op weg van de opwarming zone naar de callroom waren de heren de 1500m aan het rijden maar vlak voor de bocht was er een mega crash waarbij zeker 5 wheelers op de grond lagen en kreeg ik rillingen over mijn hele lijf en kreeg een backflash van mijn crash in 2013 met zware gevolgen. Ik mocht van Mieke niet kijken en gingen weer ruimschoots op tijd naar de callroom. Ik kond het zicht van de crash voor me zien. Gisteren was er ook al een crash met enkele wheelers die tijdens het kwartier mochten los rijden op de piste. Een Russisch meisje bleef huilen en in het midden staan, deze gedachten kon ik beter uit mijn hoofd zetten en me focussen op mijn eigen wedstrijd! De 100m moest ik tegen allemaal T54 deelneemsters rijden. Winnen onmogelijk maar reed veel beter dan ik had durven denken. Ik finishte vlak achter de eersten en reed de 100 m uiteindelijk in 00.20.35 waar ik super content mee was!
Wat later hoorde ik dat Joyce ook ten val kwam op de 100m en moest even naar het ziekenhuis maar kwam er gelukkig met schaafwonden van af!
Honger had ik helemaal niet en was eigenlijk nog wat gedegouteerd van het eten van vanmiddag dus friste ik me op en ging 100m plat liggen terwijl de rest van de bende iets ging eten.
Op BVN zag ik het vreselijke ongeval met de wielrenners met de motards ik was er echt van aangedaan! Veerle kwam nog langs om mijn pijnlijke spieren los te masseren wat deugd en pijn deed tegelijkertijd. Na de massage terug mijn beddeke in want morgen moet ik vroeg opstaan voor de eerste race die al om 9.40 plaats vond en moeten we om 8u op de piste zijn.