In de late uurtjes viel ik in slaap, nog steeds onder de indruk van het leuke Cafe Corsari moment.
Vanmorgen huiverde ik weer voor de wondzorg maar het viel beter mee dan ik verwacht had en de wonden zagen er ook al een heel stuk mooier uit dan vorige week toen was het een echte verschrikking. De verzorging had wat lang geduurd en was ik te laat voor mijn sessie ergo. Vlak na het middagmaal stond er kine op het programma . Mijn uitstapje van gisteren zat nog in mijn lijf. Ik was dood moe.